8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Η «τραγωδία των κοινόχρηστων πόρων» αποτελεί κλασικό ζήτημα της οικονομικής του περιβάλλοντος που μπορεί να προσεγγίσει τα ζητήματα της υπερεκμετάλλευσης των φυσικών πόρων, της ρύπανσης και της κλιματικής αλλαγής. Το εργαστήριο δομήθηκε με βάση την φιλοσοφία της Εκπαίδευσης για την Βιώσιμη / Αειφόρο Ανάπτυξη (ΕΑΑ) και συγκεκριμένα τους παγκόσμιους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ, τους έξι μαθησιακούς στόχους, τις 10 δεξιότητες του 21 αιώνα καθώς και τους τέσσερις πυλώνες της ΕΑΑ. Οι συμμετέχοντες χωρίζονται σε ομάδες και συμμετέχουν σε ένα βιωματικό παιχνίδι όπου αλιεύουν ψάρια από μία κοινόχρηστη λίμνη. Σκοπός του εργαστηρίου είναι να αντιληφθούν βιωματικά την επίδραση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στο φυσικό, οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Το εργαστήριο «μίνι εκτάριο» αποσκοπεί στη κατανόηση από μέρος των μαθητών τι πραγματικά χρειάζονται στις βασικές κατηγορίες του οικολογικού αποτυπώματος διατροφή, κατοικία, μετακίνηση και λοιπή κατανάλωση, ώστε να μπορέσουν να ζήσουν μια «καλή ζωή» αλλά ταυτόχρονα να παραμείνουν εντός του δίκαιου μεριδίου που τους αναλογεί. Απευθύνεται στις παιδαγωγικές ομάδες (Π.Ο.) των κέντρων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης (Κ.Π.Ε.) που υλοποιούν περιβαλλοντικά προγράμματα ή συντονίζουν δίκτυα που είναι σχετικά με το οικολογικό αποτύπωμα. Επίσης, απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης οι οποίοι υλοποιούν αντίστοιχα περιβαλλοντικά προγράμματα. Το εργαστήριο σχεδιάστηκε στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ με τίτλο «e-co-foot» (https://www.e-co-foot.eu/).

Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια διερεύνησης των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών των Λυκείων του Ηρακλείου σχετικά: με την ιεράρχηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και την χρησιμότητα των προγραμμάτων/διαδικασιών, φορέων της άτυπης περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, σε πράξεις της καθημερινότητας τους. Από τα ευρήματα της, προκύπτει ότι η παρεχόμενη άτυπη περιβαλλοντική εκπαίδευση, δεν υποστηρίζει αποτελεσματικά την ανάγκη επίλυσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων στο πλαίσιο της αειφόρου ανάπτυξης. Επομένως αναδεικνύεται η ανάγκη επανασχεδιασμού των προγραμμάτων/διαδικασιών, από τους φορείς που παρέχουν άτυπη περιβαλλοντική εκπαίδευση. Διαμόρφωση μοντέλων που να επικεντρώνονται στην καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, υιοθέτησης υπεύθυνης στάσης και συμπεριφοράς απέναντι στην κοινωνική και οικολογική πραγματικότητα, όπως διαμορφώνονται κάθε φορά.

Σε τούτο το πόνημα καταβάλλεται προσπάθεια να αναδειχθεί η σημασία και ο ρόλος της περιβαλλοντικής ηθικής και των ζητημάτων κοινωνικής οικολογίας στο δρόμο για την αειφόρο κοινωνία του σήμερα και του αύριο, η οποία πρέπει να αποτελεί το κοινό όραμα της ανθρωπότητας για την επιβίωση της, με την άμεση υιοθέτηση και εφαρμογή ανάλογων στάσεων και κανόνων.

Το εργαστήριο αφορά την εκπαίδευση εκπαιδευτικών στο συντονισμό ομάδων παιδιών και γονέων με θέμα τη συνεργασία και δραστηριοποίηση τους στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Πολλά έχουμε ακούσει για το πολυσυζητημένο αυτό θέμα, πώς όμως θα μπορέσει η εκπαίδευση ως μέσο μάθησης, ευαισθητοποίησης και δράσης να πετύχει εκείνες τις συνέργειες που απαιτούνται για να ληφθούν άμεσα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος; Η πρότασή μας στοχεύει να αναδείξει μέσα από δημιουργικές ομαδικές δραστηριότητες διερευνητικού και συνεργατικού τύπου το πώς μπορεί ο καθένας μας να συμβάλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος κι επειδή η συνδρομή της οικογένειας είναι σημαντική, εμπλέκουμε κι εκείνους στη διαδικασία για να βοηθήσουμε από κοινού τους μικρούς μας- μελλοντικούς πολίτες στην εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης.