1) Να παραμείνει η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση ως πρόγραμμα θεσμός έξω από το υποχρεωτικό ωράριο του σχολείου με εθελοντική συμμετοχή εκπαιδευτικών και μαθητών, κίνητρο εσωτερικής παρόρμησης κι ευαισθητοποίησης για τη διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση και γενικότερα οι καινοτόμες δράσεις, το άδηλο πρόγραμμα του σχολείου, συμβάλλουν στην εξωστρέφεια της σχολικής μονάδας και δεν δεσμεύουν τη σκέψη στη βαθμοθηρία της τυπικής διδασκαλίας ούτε στα στεγανά της τάξης.
2) Να δοθεί στην περιβαλλοντική εκπαίδευση η αξία που της αναλογεί, ως καινοτόμα δράση ευαισθητοποίησης και γραμματισμού, παράλληλα με κίνητρα στους εκπαιδευτικούς, υπερωριακή απασχόληση, απαλλαγή από το πρόγραμμα (συμπλήρωση ωραρίου), αναγνώριση της προσφοράς τους ως καινοτομία στην εκπαίδευση ακόμα και για την υπηρεσιακή τους προαγωγή.
3) Η έκδοση της εγκυκλίου των Περιβαλλοντικών και γενικά των καινοτόμων δράσεων να γίνεται έγκαιρα και για τον προγραμματισμό του ωραρίου των συναδέλφων και για την καλύτερη διεξαγωγή των δράσεων και την προετοιμασία των παραδοτέων σ΄ εύλογο χρονικό διάστημα (άλλωστε η προετοιμασία των συντονιστών εκπαιδευτικών ξεκινάει με την έναρξη της σχολικής χρονιάς) για την καλύτερη λειτουργία των σχολικών μονάδων.
4) Να παραμείνει ο θεσμός των υπευθύνων στις Διευθύνσεις διατηρώντας το προσωπικό στοιχείο της επαφής και της συνεργασίας του σχολείου με την κεντρική αρχή και διοίκηση έτσι ώστε η ηγεσία του σχολείου (Διευθυντές - Υποδιευθυντές) να αναπτύσσουν θετική στάση απέναντι στους συντονιστές εκπαιδευτικούς και να λειτουργούν υποστηρικτικά. Η προσωπική επικοινωνία δίνει ευκαιρία για βελτιωμένη γνώση των δυνατοτήτων των σχολικών μονάδων, προσφέρει καλύτερη οργάνωση, δράσεων από κοινού με το γραφείο σχολικών δραστηριοτήτων, εξασφαλίζει θετική στάση κι επαφές με την τοπική κοινωνία, φορείς, ιδρύματα και συλλογικότητες της πόλης κι όχι μόνο. Φυσικό επακόλουθο ο συντονισμός, η επιμόρφωση και η ωφέλεια ένθεν κι ένθεν.
5) Αναφορικά με την αξιολόγηση των υπευθύνων πέρα από τα απαραίτητα τυπικά προσόντα, καλόν είναι να αξιολογείται η προσωπικότητα, το επικοινωνιακό χάρισμα, οι ικανότητες συντονισμού, σύγκλισης, προγραμματισμού, η ευελιξία, η αποφασιστικότητα και φυσικά η εμπειρία που οπωσδήποτε εμπεριέχει τα παραπάνω, για καλύτερα οργανωτικά και ποιοτικά αποτελέσματα σε χρόνο παραγωγικό. Επίσης ο χρόνος υπηρεσίας σε ανάλογη θέση να προσμετράται ως διδακτικός χρόνος και να μοριοδοτείται στην διεκδίκηση ανάλογων θέσεων.
6) Να δοθεί η δυνατότητα στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της διεύρυνσης των δράσεων τους με προγράμματα για εκπαιδευτικούς και μαθητές που θα καλύπτουν οικονομικά τη φιλοξενία και την σίτιση των μαθητών, ενώ το επιμορφωτικό υλικό που θα παράγουν θα προάγει τις γνώσεις των συμμετεχόντων πέρα από τις σχολαστικές γραφειοκρατικές δεσμεύσεις που αποτελούν ανάχωμα στο εκπαιδευτικό τους έργο. Αυτό βέβαια συνεπάγεται συμπληρωμένη παιδαγωγική ομάδα, υπεύθυνο λειτουργίας, αναπληρωτή του, και αναγνώριση του Κ.Π.Ε. ως ξεχωριστή εκπαιδευτική μονάδα που προσφέρει έργο ωφέλιμο σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, να υπάρχει άμεση συνεργασία με τους υπευθύνους στην επιλογή των ομάδων Π.Ε ή των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν σε προγραμματισμένες δράσεις ώστε τ’ αποτελέσματα και ο απολογισμός να έχουν θετικό πρόσημο.
7) Επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι το μοντέλο ενοποίησης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν είχε την απόλυτη επιτυχία όσον αφορά στη συντονιστική του προοπτική. Μπορούν να επιμορφωθούν οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων με τον ίδιο τρόπο, ο προσανατολισμός όμως των δραστηριοτήτων χρειάζεται διαφοροποίηση από το νηπιαγωγείο και το δημοτικό στο γυμνάσιο και το λύκειο.
8) Επισημαίνουμε ότι για να καταργηθεί ένας θεσμός όπως αυτός των υπευθύνων σχολικών δραστηριοτήτων, απαραίτητο είναι να προηγηθεί η αξιολόγησή του. Δηλαδή ο αριθμός των προγραμμάτων, ο αριθμός των εκπαιδευτικών και των μαθητών που συμμετέχουν, επιμορφωτικές δράσεις και ημερίδες που υλοποιούν τα αντίστοιχα γραφεία για την υποστήριξη και την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, βιωματικές δράσεις των μαθητών στο πεδίο, συνεργασίες με φορείς και ιδρύματα της πόλης, συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα, λειτουργία δικτύων, κ.α.
Συμφωνώ και επισημαίνω ότι η εθελοντική συμμετοχή μαθητών και εκπαιδευτικών στην Δευτεροβάθμια στα προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης είναι περισσότερο συμβατή με τους στόχους και τις αρχές της. Είναι σημαντικό βέβαια να αρθούν τα εμπόδια συμμετοχής σε αυτά και να λαμβάνεται υπόψη ότι σε κάθε σχολική μονάδα και περιοχή της Ελλάδας οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Για παράδειγμα σε ορισμένα σχολεία τα παιδιά για διάφορους λόγους φεύγουν με λεωφορείο μόλις τελειώνει το σχολικό ωράριο. Επίσης, είναι σημαντικό να αναγνωρίζεται το έργο αυτών των εκπαιδευτικών και των μαθητών τους σε κάθε σχολική μονάδα με ενημέρωση και εμπλοκή όσο το δυνατόν όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας. Αυτό εξαρτάται κυρίως από τους Διευθυντές και Διευθύντριες και κατά πόσο είναι πεπεισμένοι για την εκπαιδευτική αξία τους και την εξωστρέφεια που αποκτά στο σχολείο. Το τελευταίο απαιτεί χρόνο, επιμόρφωση και ενίσχυση από τους Υπεύθυνους και επιπλέον αναγνώριση γενικά του χώρου της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο χώρο της Διοίκησης της Εκπαίδευσης.
Συμφωνώ και επαυξάνω συμπληρώνοντας στην πρώτη παράγραφο:
Επιπλέον, η περιβαλλοντική εκπαίδευση και γενικότερα οι καινοτόμες δράσεις, το άδηλο πρόγραμμα του σχολείου, καλλιεργούν αξίες και προετοιμάζουν τα παιδιά να γίνουν οι αυριανοί ενεργοί πολίτες που νοιάζονται για τις ανθρώπινες σχέσεις, το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά, τα δημόσια αγαθά και διεκδικούν ποιότητα ζωής σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.